اربعینیون گرانقدر
سلام علیکم
عرض خیرمقدم مجدد خدمت همه سروران ارجمندی که به اربعینیون ملحق شده اند و آرزوی آنکه صاحب این روز عزیز همه ما را در زمره یاران حضرتش بپذیرد.
وعده بر این بود که اساسنامه مجمع تقدیم حضور بشود تا در ارتباط با فلسفه وجودی و اهداف مجمع، اطلاعات بیشتری در اختیار قرار بگیرد که ان شاءالله عصر امروز ارائه خواهد شد.
قطعا سروران گرامی با مطالعه اساسنامه با بخش زیادی از آنچه فلسفه شکل گیری مجمع بوده، آشنا خواهند شد؛ اما ان شاءالله در طول گفت و گوهایی که با هم خواهیم داشت درخواهیم یافت که هدف از تاسیس مجمع، تنها درگیر شدن در ساختار و مجموعه اقدامات تشکیلاتی یک نهاد مردمی اربعینی نبوده و نیست؛ بلکه هدف اصلی این مجمع، جریان سازی برای تحقق زندگی در جهان اربعین هست. تنفس در اتمسفر واقعه ای که اگر چه در یک محدوده زمانی کوتاه و در جغرافیایی محدود حاصل می شود، اما خود به تنهایی زمینه و ظرفیت تحقق بزرگترین هدف رسالت پیامبر یعنی شکل دهی امت واحده را در درون خود دارد. مجمع اربعینیون تلاشی است برای تمرکز اذهان بر ظرفیت ها و کارکردهای مناسکی که تمام معارف و مفاهیم متعالی اسلام را یک جا در خود دارد.
از این روی، اساسنامه مجمع، که فی نفسه تنها معرف بخشی از واقعیت مجمع است، همچون خود مجمع تنها یک بهانه است. بهانه ای برای ماندن و رفتن و شدن در جهان اربعین.
به همین دلیل از شما عزیزان درخواست می کنم، بیش از آنکه به ماموریت ها، برنامه ها و اقداماتی که ممکن است در درون این مجمع در کنار یکدیگر به انجام برسانیم، متمرکز شویم، در گام نخست در خصوص فلسفه آشکار و نهان، کارکردهای متعدد و ظرفیت های متنوع اربعین بیاندیشیم. اربعین را باید زندگی کرد تا فهمید و این زندگی صرفا در زیارت ده روزه ماه صفر محقق نمی شود.
در این مسیر ممکن است عده ای ما را به افراط در بزرگنمایی و اهمیت بخشی به موضوع اربعین متهم کنند و این امر کاملا طبیعی است. جذابیت خاندان اهل بیت علیهم السلام و اهمیت وقایع بزرگ پیرامون این خاندان( همچون فاطمیه، محرم، غدیر) به گونه ای است که هر فردی یا بیشتر دل در گرو یکی از این انوار مقدسه گذاشته ( مثلا خودم که ذاتا زینبی س هستم و پسرم که یکپارچه فاطمی س است ) یا بخش اعظم وجود خود را وقف خدمت در یکی از مناسبتهای مرتبط با اهل بیت ع گذاشته. اما در کنار این امر روانشناختی، آیا براستی می توان یک مناسبت یا موضوع را در این دوران، متمایزتر ،موثرتر و یا راهبردی تر از دیگر امور آئینی یا معرفتی مذهب شیعه قلمداد کرد؟
در این خصوص مجمع اربعینیون با تمرکز بر چشم انداز نهایی عصر ظهور و شکل گیری تمدن بزرگ اسلامی و با درک ضرورت تاکید بر حضور اجتماعی در میعادگاه ها و میادین بیعت آشکار با امام عصر عج و نائب بر حق ایشان مقام معظم رهبری، اربعین را دارای والاترین ویژگی های تحقق این امر قلمداد نموده و خود را وقف تحکیم فرهنگ و پیشرفت آن نموده است.
فلسفه وجودی مجمع اربعینیون، ظرفیت شناسی و وظیفه گرایی به موضوع اربعین، به عنوان برترین واقعه فرهنگی- اجتماعی اسلامی (شیعی) است. رویدادی که در ابعاد بین المللی، زمینه معرفی رویکرد انسانی مکتب متعالی اسلام را فراهم می کند و در کنار آن، زمینه را برای نقش آفرینی عملی ( و نه صرفا نظری) در جهادی ترین کنش غیرنظامی شیعیان و موحدان جهان فراهم می سازد.
به همین دلیل، در این مجمع، اربعین فراتر از یک مناسبت و متعالی تر از مناسکی است که در چهارچوب زمانی ماه صفر و سرزمین عراق صورت می پذیرد . همچنین اربعین، فقط یک اعتقاد بنیادین نیست که پس از تحقق و تجلی آن در اندیشه معتقدان، صرفا تبدیل به زره محافظ اندیشه دینی یا دیواره ای از ساختمان باورهای مذهبی باشد با امید به اینکه بر قامت آن، دیوار ارزش دیگری بالا رود یا سقف اصول دیگری استوار گردد.
با این نگاه اربعین ساحتی است شبیه به فطرت. زمینی که بستر رویش است و زمینه تجلی وجودی هر اندیشه و معرفتی. اربعین در سلسله متوالی معارف و یا وقایع نیست. اربعین در شاخص های فطری رشد شناختی، سرسلسله است و در تجلی های حیات دینی شیعیان، حلقه پایانی سلسله ای است که داروندار میراث شیعه را به هم پیوند میزند و در خود متجلی می کند.
از این رو در ساحت های آخرالزمانی، اربعین با هیچ معرفت و مناسبتی در تقویم شیعه قابل قیاس نیست. تمامی مناسبت ها و مفاهیم مقدس این مکتب، بستر تربیت و رشد معرفتی انسان عصر ظهور است و اربعین بستر تربیت و رشد اجتماعی وی.
اربعین، میعادگاه بیعت است و میدان مجاهدت بی قید و شرط در معیت نائب امامی، که اگر چه معرفت و بصیرت ما را می جوید اما اگر میدان دار لبیک او نباشیم ، داشته های ایمانی و معرفت های بنیادی مان، در نهایت از ما انسان گمگشته ای همچون خواجه ربیع ابن خثیم خواهد ساخت که اگر چه از زهاد هشتگانه صدر اسلام بود، اما در اوج معرفت ظاهری دینی، در یاری امام زمان خویش کوتاهی کرد .
بدون میدان داری در ساحت مقدس اربعین، شیعه قرن پانزدهم هجری، در اوج رشد معرفتی خویش، بسان هزاران شاگرد دانشگاه صادق آل محمد ص خواهد شد که امام ع به ده عدد از آنان نیز امید یاری نبسته بودند.
مجمع اربعینیون، اگر چه محفل عشاق مبعث است و منزل بیعت کنندگان و مبلغین غدیر و … اما کم نبودند مفاهیم و مناسبت های دینی که اگر چه مساجد و محافل را از عاشقان پر می کردند، اما نخیله ها و کربلاها شهادت می دهند قول امام محمد باقر ع به ابو بصیر را که فرمودند: ما اکثر الضجیج و اقل الحجیج.
باب گفتمانی پیرامون اربعین و مجمع اربعینیون باز است و رسالت اصلی ما هم توسعه این گفتمان؛ چه با دعوت از یاران اربعینی در این مجمع چه با تبلیغ اندیشه اربعینی در فضای جامعه.
ان شاء الله که در کنار هم هر روز، معجزه اربعین را به خانه خانه استان و میهن عزیزمان، هدیه کنیم.
خاک زیر پای خدام اربعین
سید مسعود موسوی والا
۲۷ خرداد ۱۴۰۱